Polityka prywatności
Przed zabiegiem
Przed zabiegiem

Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna (CCHF) jest spowodowana zakażeniem wirusem przenoszonym przez kleszcze . Choroba została po raz pierwszy scharakteryzowana na Krymie w 1944 roku i nazwana Krymską gorączką krwotoczną. Została później uznana w 1969 roku za przyczynę choroby w Kongo, co dało obecną nazwę choroby.

Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna występuje w Europie Wschodniej, szczególnie w byłym Związku Radzieckim, w całym basenie Morza Śródziemnego, w północno-zachodnich Chinach, Azji Środkowej, południowej Europie, Afryce, na Bliskim Wschodzie i na subkontynencie indyjskim. Niestety, w Polsce również zdiagnozowano przypadki tej choroby.

Transmisja

Kleszcze twarde zwłaszcza z rodzaju Hyalomma , są zarówno rezerwuarem, jak i wektorem wirusa CCHF. Liczne zwierzęta dzikie i domowe, takie jak bydło, kozy, owce i zające, służą jako żywiciele namnażające się dla wirusa. Przenoszenie na ludzi następuje poprzez kontakt z zakażonymi kleszczami lub krwią zwierzęcą. CCHF może przenosić się z jednego zakażonego człowieka na drugiego poprzez kontakt z zakaźną krwią lub płynami ustrojowymi. Udokumentowane rozprzestrzenianie się CCHF miało również miejsce w szpitalach z powodu niewłaściwej sterylizacji sprzętu medycznego, ponownego użycia igieł iniekcyjnych i zanieczyszczenia materiałów medycznych.

Symptomy i objawy

Początek CCHF jest nagły, z początkowymi oznakami i objawami obejmującymi ból głowy, wysoką gorączkę, ból pleców, ból stawów, ból brzucha i wymioty. Częste są zaczerwienione oczy, zaczerwieniona twarz, czerwone gardło i wybroczyny (czerwone plamki) na podniebieniu. Objawy mogą również obejmować żółtaczkę, aw ciężkich przypadkach zmiany nastroju i percepcji sensorycznej.

W miarę postępu choroby można zaobserwować duże obszary ciężkich siniaków, ciężkie krwawienia z nosa i niekontrolowane krwawienia w miejscach wstrzyknięć, zaczynające się około czwartego dnia choroby i trwające około dwóch tygodni. W udokumentowanych wybuchach epidemii CCHF śmiertelność wśród hospitalizowanych pacjentów wahała się od 9% do nawet 50%.

Długoterminowe skutki zakażenia CCHF nie zostały wystarczająco dobrze zbadane u osób, które przeżyły, aby określić, czy istnieją określone powikłania. Jednak powrót do zdrowia jest powolny.

Diagnoza

Testy laboratoryjne stosowane do diagnozowania CCHF obejmują test immunoenzymatyczny wychwytujący antygen (ELISA), reakcję łańcuchową polimerazy w czasie rzeczywistym (RT-PCR), próby izolacji wirusa i wykrywanie przeciwciał metodą ELISA (IgG i IgM). Diagnozę laboratoryjną pacjenta z wywiadem klinicznym zgodnym z CCHF można przeprowadzić w ostrej fazie choroby, stosując kombinację wykrywania antygenu wirusowego (ELISA antygen capture), sekwencji wirusowego RNA (RT-PCR) we krwi lub w tkankach pobranych z przypadku śmiertelnego i izolacji wirusa. Barwienie immunohistochemiczne może również wykazywać obecność antygenu wirusowego w tkankach utrwalonych w formalinie. Później w przebiegu choroby, u osób, które przeżyły, we krwi można znaleźć przeciwciała. Ale antygen, wirusowy RNA i wirus nie są już obecne i wykrywalne.

Leczenie

Leczenie CCHF jest przede wszystkim wspomagające. Opieka powinna obejmować szczególną uwagę na równowagę płynów i korektę zaburzeń elektrolitowych, utlenowanie i wspomaganie hemodynamiczne oraz odpowiednie leczenie wtórnych infekcji. Wirus jest wrażliwy na lek przeciwwirusowy rybawirynę. Podobno był stosowany w leczeniu pacjentów z CCHF z pewnymi korzyściami.

Zapobieganie

Pracownicy rolni i inne osoby pracujące ze zwierzętami powinni używać środków odstraszających owady na odsłoniętej skórze i odzieży. Repelenty owadów zawierające DEET (N,N-dietylo-m-toluamid) są najskuteczniejsze w odstraszaniu kleszczy. Zaleca się noszenie rękawic i innej odzieży ochronnej. Osoby powinny również unikać kontaktu z krwią i płynami ustrojowymi zwierząt gospodarskich lub ludzi wykazujących objawy infekcji. Ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia stosowali odpowiednie środki ostrożności w zakresie kontroli zakażeń, aby zapobiec narażeniu zawodowemu.

Opracowano inaktywowaną szczepionkę pochodzącą z mózgu myszy przeciwko CCHF, która jest stosowana na niewielką skalę w Europie Wschodniej. Jednak obecnie nie ma bezpiecznej i skutecznej szczepionki do stosowania u ludzi. Potrzebne są dalsze badania, aby opracować te potencjalne szczepionki, a także określić skuteczność różnych opcji leczenia, w tym rybawiryny i innych leków przeciwwirusowych

Ludzka erlichioza monocytowa jest rzadką chorobą zakaźną należącą do grupy chorób znanych jako ludzka erlichioza. Choroby te wywoływane są przez bakterie należące do rodziny „Ehrlichia”. Zidentyfikowano kilka form ludzkiej erlichiozy, w tym ludzką erlichiozę monocytową, gorączkę Sennetsu i ludzką erlichiozę granulocytarną. Chociaż spowodowane przez różne szczepy bakterii Ehrlichia, zaburzenia charakteryzują się podobnymi objawami.

Objawy ludzkiej erlichiozy monocytowej mogą obejmować nagłą wysoką gorączkę, bóle głowy, bóle mięśni (mialgia), dreszcze oraz ogólne uczucie osłabienia i zmęczenia (złe samopoczucie) w ciągu kilku tygodni po początkowym zakażeniu. Ponadto w wielu przypadkach wyniki badań laboratoryjnych mogą wskazywać na nieprawidłowo małą liczbę krążących płytek krwi (małopłytkowość), zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia) i nieprawidłowy wzrost poziomu niektórych enzymów wątrobowych (transaminaz wątrobowych). U niektórych osób objawy mogą obejmować nudności, wymioty, biegunkę, utratę masy ciała i/lub splątanie. Jeśli LEM nie jest leczone, w niektórych przypadkach mogą rozwinąć się objawy zagrażające życiu, takie jak niewydolność nerek i niewydolność oddechowa. Ludzka erlichioza monocytowa jest wywoływana przez bakterię Ehrlichia chaffeensis (lub E. chaffeensis).

Oznaki i objawy

Ludzka erlichioza monocytowa (LEM) była pierwszą postacią zakażenia ludzką erlichiadą rozpoznaną na Świecie. Początek objawów zwykle występuje około trzech tygodni po ukąszeniu osobnika przez kleszcza przenoszącego bakterię Ehrlichia chaffeensis. Objawy mogą początkowo obejmować gorączkę, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni (bóle mięśni) oraz ogólne uczucie osłabienia i zmęczenia (złe samopoczucie). W niektórych przypadkach na skórze może pojawić się wysypka. Objawy mogą następnie postępować i obejmować nudności, wymioty, utratę apetytu (anoreksję) i/lub utratę masy ciała. Niektóre dotknięte chorobą osoby mogą również odczuwać kaszel, biegunkę, ból gardła (zapalenie gardła) i ból w okolicy brzucha.

W większości przypadków LEM występuje również nieprawidłowy spadek liczby białych krwinek (leukopenia), mała liczba krążących płytek krwi (małopłytkowość) i/lub nieprawidłowy wzrost poziomu niektórych enzymów wątrobowych (transaminaz wątrobowych). Niektóre dotknięte chorobą osoby mogą również doświadczyć zapalenia wątroby (zapalenie wątroby).

W niektórych ciężkich przypadkach ludzkiej erlichiozy monocytowej, jeśli nie jest stosowane odpowiednie leczenie, objawy mogą obejmować duszność, zaburzenia zdolności krwi do prawidłowego krzepnięcia (koagulopatia), potencjalnie prowadzące do krwawienia z przewodu pokarmowego; i/lub nieprawidłowości neurologiczne spowodowane zajęciem mózgu i rdzenia kręgowego (ośrodkowego układu nerwowego [OUN]). Osoby dotknięte chorobą z zajęciem OUN mogą rozwinąć nieprawidłowe zmiany tkanek w mózgu, doświadczyć zapalenia błon ochronnych pokrywających mózg i rdzeń kręgowy (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) i/lub mieć nieprawidłowości w płynie otaczającym mózg i rdzeń kręgowy (płyn mózgowo-rdzeniowy). Objawy neurologiczne mogą obejmować splątanie, nieprawidłową wrażliwość na światło (światłowstręt), sztywność karku, epizody niekontrolowanych zaburzeń elektrycznych w mózgu (drgawki) i (lub) śpiączka. Dodatkowe nieprawidłowości neurologiczne mogą obejmować przesadne reakcje odruchowe (hiperrefleksja), zaburzenia koordynacji ruchów dowolnych (ataksja) i/lub utratę niektórych funkcji motorycznych w okolicy twarzy z powodu upośledzenia jednej lub więcej z 12 par nerwów wychodzących z mózgu ( porażenie nerwu czaszkowego). W ciężkich przypadkach, jeśli HME nie jest leczone, mogą wystąpić zagrażające życiu powikłania, takie jak niewydolność nerek i/lub oddechowa. i/lub utrata niektórych funkcji motorycznych w obszarze twarzy z powodu upośledzenia jednej lub więcej z 12 par nerwów mózgowych (porażenie nerwów czaszkowych). W ciężkich przypadkach, jeśli HME nie jest leczone, mogą wystąpić zagrażające życiu powikłania, takie jak niewydolność nerek i/lub oddechowa. i/lub utrata niektórych funkcji motorycznych w obszarze twarzy z powodu upośledzenia jednej lub więcej z 12 par nerwów mózgowych (porażenie nerwów czaszkowych). W ciężkich przypadkach, jeśli HME nie jest leczone, mogą wystąpić zagrażające życiu powikłania, takie jak niewydolność nerek i/lub oddechowa.

Niektóre osoby dotknięte chorobą mogą mieć łagodniejszą postać ludzkiej erlichiozy monocytowej, doświadczając tylko niektórych objawów typowo związanych z zaburzeniem. Takie objawy mogą obejmować bóle mięśni (bóle mięśni), bóle stawów (bóle stawów), bóle głowy i/lub utratę apetytu (anoreksja). Ponadto uważa się, że niektóre osoby dotknięte HME mogą nie wykazywać wyraźnych objawów (bezobjawowych).

Przyczyny

Ludzka erlichioza, w tym ludzka erlichioza monocytowa , wywoływana jest przez bakterie należące do rodziny „Ehrlichia”. Są uważane za bakterie „gram-ujemne”. Bakterie można uznać za „gram-ujemne” lub „gram-dodatnie”, w zależności od wyników „barwienia Grama”, metody testowania, w której bakterie są barwione różnymi roztworami, aby pomóc w identyfikacji i klasyfikacji bakterii. Takie barwienie może być niezbędne do identyfikacji konkretnej bakterii odpowiedzialnej za zaburzenie zakaźne i określenia odpowiedniego, skutecznego leczenia.

W większości przypadków uważa się, że infekcja Human Ehrlichial jest wynikiem ugryzienia przez kleszcza. Niektóre rodzaje kleszczy służą jako „wektory”, przenoszące bakterie Ehrlichia na ludzi. Wektorem jest każdy organizm, który jest zakażony określonym czynnikiem chorobotwórczym (np. bakterią lub wirusem), przenosi go, a następnie przenosi do innego organizmu, który może następnie zostać zakażony danym czynnikiem chorobotwórczym.

Ludzka erlichioza monocytowa jest wywoływana przez bakterię o nazwie Ehrlichia chaffeensis (lub E. chaffeensis). E. chaffeensis jest przenoszona przez wektory kleszczowe, takie jak kleszcz Lone Star (Amblyomma americanum) i amerykański kleszcz psi (Dermacentor variabilis). Skład genetyczny E. chaffeensis jest blisko spokrewniony z dwoma innymi typami bakterii Ehrlichia, tj. Ehrlichia canis i Ehrlichia ewingii. Wiadomo, że obie te bakterie Ehrlichial powodują Ehrlichiosis u psów. Ponadto stwierdzono, że bakteria E.ewingii powoduje nowo rozpoznaną postać ludzkiej erlichiozy.

W ludzkiej monocytowej erlichiozie bakteria Ehrlichial (E. chaffeensis) rozprzestrzenia się przez naczynia krwionośne i limfatyczne. Limfa, płyn ustrojowy, zawiera komórki, które pomagają zwalczać infekcje. E. chaffeensis atakuje następnie pewne komórki (monocyty i makrofagi), które odgrywają zasadniczą rolę w układzie odpornościowym organizmu, pochłaniając i trawiąc mikroorganizmy (fagocytoza), takie jak bakterie i inne obce materiały. Inwazyjne bakterie Ehrlichial rosną w jamach związanych z błoną (wakuolach) w monocytach i makrofagach we krwi i niektórych tkankach ciała (np. szpik kostny, węzły chłonne, wątroba, śledziona, nerki, płuca i płyn otaczający mózg i rdzeń kręgowy przewód [płyn mózgowo-rdzeniowy]).

Dotknięte populacje

Infekcja HME najczęściej występuje na obszarach wiejskich w maju, czerwcu i lipcu. Teoretycznie choroba ta dotyka mężczyzn i kobiety w równej liczbie. Jednak w obserwowanych przypadkach około 80 procent dotkniętych chorobą osób to mężczyźni, a około 20 procent to kobiety. Zakażenie występuje zwykle, gdy osoby uczestniczą w zajęciach rekreacyjnych lub zawodowych, które narażają je na obecność kleszczy.

Diagnoza

Ludzka erlichioza monocytowa może być zdiagnozowana na podstawie dokładnej oceny klinicznej, charakterystycznych wyników i specjalistycznych testów laboratoryjnych. Badania krwi mogą ujawnić wyniki często związane z ludzkimi erlichiozami, takie jak nieprawidłowo niski poziom płytek krwi (małopłytkowość), niski poziom niektórych białych krwinek (leukopenia) i/lub podwyższony poziom niektórych enzymów wątrobowych (takich jak aminotransferaza asparaginianowa [AST ] i aminotransferaza alaninowa [ALT]). W niektórych przypadkach badania laboratoryjne mogą ujawnić nieprawidłowości płynu mózgowo-rdzeniowego. Ponadto zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej mogą ujawnić nieprawidłowości w płucach (np. nacieki w płucach, zwiększony płyn w płucach).

Badanie rozmazów krwi pod mikroskopem wykorzystującym wiązkę elektronów (mikroskopia elektronowa) może ujawnić skupiska bakterii w jamach błonowych (wakuolach) w niektórych komórkach (np. monocytach); jednak takie skupiska mogą nie być widoczne na wczesnym etapie infekcji. W niektórych przypadkach można następnie przeprowadzić dodatkowe specjalistyczne badania laboratoryjne, aby pomóc w ustaleniu i/lub potwierdzeniu diagnozy określonej infekcji bakteryjnej.

Specjalistyczne testy laboratoryjne mogą obejmować pośrednie testy immunofluorescencyjne (IFA) przeprowadzane na płynnej części krwi osoby dotkniętej chorobą (surowicy). Przeciwciała, które są białkami wytwarzanymi przez niektóre białe krwinki, pomagają organizmowi zwalczać toksyny i atakujące mikroorganizmy. W pośrednich testach immunofluorescencyjnych ludzkie przeciwciała są znakowane specjalnymi barwnikami fluorescencyjnymi i używany jest mikroskop ze światłem ultrafioletowym, co umożliwia naukowcom obserwację odpowiedzi przeciwciał na określone mikroorganizmy.

Testy IFA były używane do potwierdzania diagnozy wszystkich znanych typów infekcji Human Ehrlichial. Jednak w przypadku ludzkiej monocytowej erlichiozy (HME) bakteria odpowiedzialna za zakażenie (Ehrlichia chaffeensis) nie została scharakteryzowana i zidentyfikowana (wyizolowana) do 1991 roku. Dlatego przez wiele lat infekcję HME diagnozowano na podstawie obserwacji odpowiedzi przeciwciał we krwi pacjenta serum do bakterii odpowiedzialnej za psią erlichiozę, Ehrlichia canis, bakterię bardzo podobną genetycznie do E. chaffeensis. Od czasu wyizolowania E. chaffeensis w 1991 r. przypadki HME zostały potwierdzone przez testy IFA, które mierzą odpowiedź przeciwciał na samą E. chaffeensis lub blisko spokrewnione E. canis.

Mierzalny diagnostyczny wzrost odpowiedzi przeciwciał na bakterie Ehrlichia może wystąpić dopiero po około trzech tygodniach od wystąpienia ludzkiej erlichiozy monocytowej. W rezultacie początkowe wyniki IFA w surowicy krwi mogą w niektórych przypadkach być ujemne. Dlatego w niektórych przypadkach można zastosować bardziej czułe techniki testowania, które mogą pomóc w ustaleniu wczesnej diagnozy.

Jednym z takich procesów, zwanym reakcją łańcuchową polimerazy (PCR), jest technika laboratoryjna, w której sekwencje DNA (zawierające informację genetyczną organizmu) mogą być szybko kopiowane w kółko. Umożliwia to dokładną analizę DNA, pomagając w identyfikacji danego organizmu. PCR przeprowadzony na niektórych bakteryjnych sekwencjach DNA uzyskanych z próbek krwi pacjentów może potwierdzić zakażenie ludzkim Ehrlichial określonym szczepem Ehrlichia. Do ustalenia wczesnej diagnozy zakażenia ludzkiego Ehrlichial w niektórych przypadkach HME zastosowano metodę PCR.

Informacje zawarte w literaturze medycznej wskazują, że ponieważ może być trudno odróżnić infekcję ludzką, taką jak ludzka erlichioza monocytowa, od innych chorób, które również charakteryzują się wysoką gorączką (choroby gorączkowe), erlichioza powinna być brana pod uwagę u każdego pacjenta z wysoką gorączką. , małopłytkowość i leukopenia, która niedawno została narażona na kleszcze. Ponadto chorobę należy rozważyć u osób z wysoką gorączką, silnym bólem głowy i objawami neurologicznymi, szczególnie na obszarach, na których występuje zakażenie HME oraz w szczytowych okresach występowania takiego zakażenia.

W przypadku podejrzenia LEM nie należy opóźniać leczenia do momentu potwierdzenia rozpoznania za pomocą testów IFA, ponieważ dodatnia odpowiedź przeciwciał może wystąpić dopiero kilka tygodni po początkowym zakażeniu. Terapię należy rozpocząć jak najszybciej po wystąpieniu objawów.

Terapie standardowe

Leczenie

Leczenie ludzkiej erlichiozy monocytowej zwykle obejmuje standardowe dawki antybiotyków tetracyklinowych. Alternatywnie można zastosować terapię doksycykliną. W ciężkich przypadkach zakażenia HME może być konieczna hospitalizacja. Inne leczenie jest objawowe i podtrzymujące.

Zapobieganie

Osoby na obszarach geograficznych, które są narażone na kontakt z wektorami kleszczy w przypadku zakażenia Ehrlichial, powinny rozważyć podjęcie pewnych kroków w celu zapobiegania zakażeniu. Takie kroki powinny obejmować noszenie koszul z długimi rękawami, długich spodni i czapek; noszenie jasnych ubrań, aby kleszcze były bardziej widoczne; używanie środków odstraszających owady; i dokładnie sprawdzaj ich ubrania i skórę (zwłaszcza skórę głowy i kark) po przebywaniu na polach lub obszarach zalesionych.

Terapie badawcze

Wstępne badania laboratoryjne (in vitro) wykazały, że bakteria wywołująca ludzką erlichiozę monocytową (E. chaffeensis) może być wrażliwa na lek przeciwbakteryjny rifampinę. Potrzebne są dalsze badania, aby ustalić, czy ryfampicyna byłaby bezpieczną, skuteczną terapią w leczeniu HME.

Prowadzone są badania mające na celu określenie geograficznego rozmieszczenia różnych form infekcji ludzkiej Ehrlichial; zbadać, czy infekcja jednym szczepem bakterii Ehrlichia może skutkować odpornością na inne szczepy; i określić częstość występowania infekcji Human Ehrlichial wśród osób, które nie wykazują wyraźnych objawów (infekcja bezobjawowa).

Anaplazmoza to choroba wywoływana przez bakterię Anaplasma phagocytophilum . Bakterie te są przenoszone na ludzi przez ukąszenia kleszczy, rzadziej przez transfuzję krwi.

Osoby z anaplazmozą często mają gorączkę, ból głowy, dreszcze i bóle mięśni. Doksycyklina jest lekiem dla dorosłych i dzieci w każdym wieku z anaplazmozą.

Anaplazmoza to choroba przenoszona przez kleszcze, wywoływana przez bakterię Anaplasma phagocytophilum.

Objawy i symptomy

Oznaki i objawy anaplazmozy zwykle pojawiają się w ciągu 1-2 tygodni po ukąszeniu zakażonego kleszcza. Ukąszenia kleszczy są zwykle bezbolesne, a wiele osób nie pamięta ugryzienia.

Wczesna choroba

Wczesne oznaki i objawy (dni 1-5) są zwykle łagodne lub umiarkowane i mogą obejmować:

Późna choroba

Niekiedy, jeśli leczenie jest opóźnione lub jeśli występują inne schorzenia, anaplazmoza może spowodować ciężką chorobę. Szybkie leczenie może zmniejszyć ryzyko rozwoju ciężkiej choroby.

Oznaki i objawy ciężkiej (późnej fazy) choroby mogą obejmować:

Czynniki ryzyka ciężkiej choroby:

Diagnoza i testowanie

Zapobieganie

Narażenie na kleszcze może występować przez cały rok, ale kleszcze są najbardziej aktywne w cieplejszych miesiącach (kwiecień-wrzesień). Dowiedz się, które kleszcze występują najczęściej w Twojej okolicy .

Zanim wyjdziesz na zewnątrz

Po wejściu do domu

Sprawdź swoją odzież pod kątem kleszczy. Kleszcze można wnosić do domu na ubraniu. Wszelkie znalezione kleszcze należy usunąć. Suszyć ubrania w suszarce na wysokiej temperaturze przez 10 minut, aby zabić kleszcze na suchej odzieży po wejściu do domu. Jeśli ubrania są wilgotne, może być potrzebny dodatkowy czas. Jeśli ubrania wymagają uprzedniego prania, zalecana jest gorąca woda. Zimna i średniotemperaturowa woda nie zabije kleszczy.

Zbadaj sprzęt i zwierzęta. Kleszcze mogą pojawić się w domu na ubraniu i zwierzętach domowych, a później przyczepiać się do człowieka, więc uważnie przyjrzyj się zwierzętom, płaszczom i plecakom.

Prysznic zaraz po powrocie z zewnątrz. Wykazano, że prysznic w ciągu dwóch godzin od wejścia do domu zmniejsza ryzyko zachorowania na boreliozę i może być skuteczny w zmniejszaniu ryzyka innych chorób przenoszonych przez kleszcze. Prysznic może pomóc zmyć nieprzyczepione kleszcze i jest to dobra okazja do sprawdzenia kleszczy.

Sprawdź swoje ciało pod kątem kleszczy po przebywaniu na świeżym powietrzu . Przeprowadź pełną kontrolę ciała po powrocie z obszarów potencjalnie zarażonych kleszczami, w tym z własnego podwórka. Użyj ręcznego lub pełnowymiarowego lustra, aby zobaczyć wszystkie części swojego ciała. Sprawdź te części ciała i ciała dziecka pod kątem kleszczy:

Niestety, wraz z rozwojem miast i aglomeracji w Polsce wzrasta ilość szczurów. Pojawiają się wszędzie tam, gdzie jest stały dostęp do pożywienia. Coraz więcej osób i miast, decyduje się na kompleksową deratyzację. Mało kto, zdaje sobie sprawę, że szczury przez kanalizację mogą dotrzeć nawet na 10. piętro budynku!

Głównym miejscem przebywania szczurów są przede wszystkim stare instalacje kanalizacyjne np. w kamienicach. Niestety, jeśli gryzoni jest coraz więcej, jest większa presja, by zdobywać nowe przestrzenie i mogą one wychodzić w mieszkaniach, np. przez przegryzienie rury kanalizacyjnej lub co gorsza bezpośrednio z WC!

Skrajne ale wcale nie niemożliwe przypadki to wyjście szczura z toalety na 10. piętrze - czasami w momencie z niej korzystania. Nie trzeba więc przekonywać, że deratyzacja ma sens i coraz częściej powinna być stosowana kompleksowo w budynkach mieszkalnych.

Jak się okazuje, sytuacja taka może się zdarzyć jeśli szczury będą miały komfortowe warunki tj. instalacja kanalizacyjna jest przestarzała złożona z żeliwa. Z czasem żeliwo zarasta, tworzy się swego rodzaju drabinka, po której gryzonie swobodnie mogą poruszać się w pionie. Tak więc oprócz kompleksowej deratyzacji, działaniem naprawczym w celu uniknięcia inwazji szczurów w przyszłości powinna być wymiana pionów kanalizacyjnych na plastikowe.

Deratyzacja zgodna z prawem

Deratyzacja, która polegała na wyłożeniu trutki na plastikowe tace, znana jeszcze całkiem niedawno z naszych piwnic, jest w tym momencie nielegalna. Prawo mówi, że przy deratyzacji powinny być zastosowane urządzenia zabezpieczone przed manipulowaniem, przytwierdzone do podłoża. Najczęściej stosowane są stacje deratyzacyjne, które mogą służyć przez lata. O ile nikt ich nie zniszczy. Przypomnijmy, że szczur może osiągnąć maksymalną długość 30 cm.

Szczury - realne niebezpieczeństwo

Szczury stanowią realne niebezpieczeństwo dla ludzi i innych zwierząt. Stwarzają zagrożenie mikrobiologiczne - mogą np. zanieczyszczać żywność, przenoszą też groźne choroby. Czerwona, salmonelloza czy włośnica to najpopularniejsze z nich. W sytuacji niebezpieczeństwa mogą zaatakować i ugryźć. Wysokie skoki i możliwość szybkiego ugryzienia jest naprawdę niebezpieczna. Jeśli doznamy ugryzienia, niezwłocznie udajmy się do szpitala - tam otrzymamy zastrzyki oraz ewentualne skierowanie na dalsze badania.

Trojszyki to szkodniki, które atakują produkty spożywcze. W ich przypadku chodzi o wszelkiego rodzaju produkty mączne. Jak wyglądają? Gdzie ich szukać? Jak pozbyć się ich z domu?

Trojszyk jak wygląda?

Trojszyki zaliczane są do rodziny chrząszczy, tak zwanych czarnychowatych. Kolor szkodników to czerwono-brązowy. Długość ich ciała waha się pomiędzy 3-4 mm. Na grzbiecie widoczne są pojedyncze wgłębienia. Samica potrafi znieść do 450 jaj w miejscach wcześniej uszkodzonych przez inne owady. Najczęściej spotykamy je w kaszy, mące, otrębach czy płatkach.

Gdzie szukać Trojszyków w domu?

Jeśli chcemy znaleźć trojszyki w naszym domu, szukajmy ich przede wszystkim w ciepłych miejscach tam, gdzie przechowujemy żywność. z jednej strony, jego głównym zainteresowaniem są zepsute przetwory mączne, co jednak nie oznacza, że nie znajdziemy go w innych miejscach. Orzechy, czekolada, suszone owoce, przyprawy, nasiona czy ziarna zbóż - to również miejsca, gdzie możemy go zidentyfikować. W warunkach sprzyjających rozwojowi, larwa rozwija się przez 20-35 dni, co może dać 4-5 pokoleń w trakcie jednego roku. Trojszyki żyją około trzech lat, żywią się jajami i poczwarkami własnego gatunku, a także nieruchomymi stadiami rozwojowymi innych gatunków owadów.

Czy Trojszyki są szkodliwe?

Samice Trojszyków składają jaja bezpośrednio do pokarmu, więc niestety automatycznie go zanieczyszczają. Co ciekawe, wśród trojszyków żerują zarówno osoby dorosłe jak i larwy, przez co ubytki w pokarmie są znaczne, a dodatkowo są zanieczyszczane wydzielinami i martwymi osobnikami. Trojszyki w momencie poszukiwania pokarmu są w stanie uszkodzić wszelkie opakowania papierowe czy foliowe.

Poprzez zanieczyszczenie pokarmu zagrożone jest zdrowie człowieka i zwierząt. Niektóre białka są alergogenne. Pozostałości martwych owadów mogą także podrażniać skórę. Również wedle badań mogą mieć działanie kancerogenne i mutogenne.

Jak pozbyć się Trojszyków?

Trojszyki to owady pochodzące z klimatu tropikalnego. Zniwelowanie ciepła pozwala więc na ich ograniczenie. Aby się go pozbyć należy użyć niskich temperatur. W temperaturze 7 stopni cejsjusza wszystkie osobniki giną w ciągu 25 dni. Przy 0 stopniach dorosłe chrząszcze padają już po kilku dniach. Co ważne, w przypadku temperatur poniżej 13 stopni, samice nie składają jaj, więc możemy ograniczyć lub całkowicie uniemożliwić dalsze rozmnażanie.

Niwelowanie i tępienie Trojszyków wspomaga częste wietrzenie kuchni, spiżarni i innych miejsc, gdzie przechowujemy żywność. Niestety te owady są dość sprytne i mogą chować się w przypodłogowych listwach. Aby skutecznie je zwalczać, musimy regularnie przeglądać zapasy żywności i utylizować te, które zostały zaatakowane przez szkodniki.

Pamiętajmy również, by już przy zakupie sprawdzić stan opakowania, aby nie przynieść owadów do domu samemu.

Sezon na komary i kleszcze oficjalnie rozpoczęty. Właściciele ogrodów, działek czy innych terenów coraz poważniej myślą o realizacji usługi dezynsekcji. To jak najbardziej właściwa droga, uważajmy jednak, by nie trafić na amatorów-naciągaczy.

- Niestety, z relacji Klientów wiemy, że firmy, które wykonywały dla nich usługi w poprzednich latach, przeprowadzały często zabiegi w pełnym słońcu, za dnia. Po pierwsze jest to groźne dla innych pożytecznych owadów jak pszczoły, po drugie takie zabiegi są mniej skuteczne, a po trzecie jest to nielegalne - tłumaczy prezes Ogólnopolskiego Centrum DDD Piotr Druzd. Warto pamiętać, że kto stosuje środek ochrony roślin w sposób stwarzający zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub dla środowiska, podlega karze grzywny, a w przypadku rażącego naruszenia przepisów zostaje wydany zakaz wykonywania zabiegów z użyciem środków ochrony roślin (art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o środkach ochrony roślin.)

I rzeczywiście, takie praktyki są nagminne. Wiele sezonowych firm, w celu szybkiego zarobku, prowadzi zabiegi opryskiwania czy zamgławiania przez cały dzień. Prawda jest taka, że najlepszą porą na realizację zabiegu jest czas po zachodzie słońca, kiedy temperatura oscyluje wokół 20 stopni i niżej. W tym czasie np. pszczoły już bezpiecznie odpoczywają w ulach i nie ma niebezpieczeństwa ich zabicia. Niestety, jak się okazuje to nie jedyny problem.

- Nóż w kieszeni mi się otwiera, kiedy słyszę o ludziach, którzy po pierwsze opryskują teren niedokładnie, od czapy, a po drugie robią to na podwórku nie zabezpieczając wcześniej przedmiotów, w szczególności oczek wodnych, basenów, zabawek dla dzieci. To może powodować śmiertelne niebezpieczeństwo! Ci ludzie nie zdają sobie sprawy, że mogą naprawdę narobić zamieszania. Ponadto na koniec ludzie Ci nie wystawiają paragonu/faktury oraz protokołu z wykonywanego zabiegu. Nawet nie wiemy czym ten ogród został spryskany - kręci głową Druzd.

Wbrew pozorom, środek, który jest używany do zabiegu dezynsekcji jest bardzo ważny. Dla przykładu pyretroidy i najczęściej stosowana wśród nich permetryna, nie może zostać użyta w miejscach gdzie mamy do czynienia z kotami. Ta substancja może okazać się dla nich zabójcza.

Dlatego w sezonie letnim, kiedy już zdecydujemy się na przeprowadzenie oprysku w naszym ogrodzie, ważne, by zdecydować się na sprawdzoną i uznaną firmę. Zdajemy sobie sprawę, że niska cena w ogłoszeniu znalezionym na OLX może kusić. Pamiętajmy jednak, że chodzi o nasze bezpieczeństwo, ale też skuteczność zabiegu. Z dużym prawdopodobieństwem firmy z ogłoszenia stosują marnej jakości środki, często rolnicze, które są trzy razy tańsze.

- Wszystko ma sens, jeśli robi się to z głową - odpowiedział prezes OC DDD na pytanie o to, czy zabiegi dezynsekcji w naszym ogrodzie to słuszna droga. Jeśli są Państwo zainteresowani realizacją zabiegu odkomarzania lub odkleszczania we własnym ogrodzie, ogródku działkowym czy innym obiekcie, serdecznie zapraszamy do skorzystania z darmowej wyceny.

Kiedy w domu zauważymy obecność pluskiew, zwykle musimy zgosić się do specjalistów od dezynsekcji. Jak sprawić, by kilka owadów nie zamieniło się w prawdziwą plagę?

Na wszelkiego rodzaju forach internetowych możemy znaleźć bardziej lub mniej prawdziwe informacje na temat tych małych szkodników. Małych, bo nie przekraczają wielkością kilku milimetrów. Jak to jednak możliwe, że przyczyniły się niejednokrotnie do wyprowadzki lokatorów?

Jednym z najczęściej pojawiających się mitów jest to, że pluskwy zalęgają się tylko w mieszkaniach czy domach, gdzie mamy do czynienia z brudem. To nie do końca prawda, ponieważ pluskwy znajdujemy także w idealnie wysprzątanych mieszkaniach, niczym po wizycie Perfekcyjnej Pani Domu. Dlaczego? Ponieważ pluskwy wybierają miejsca, w których po prostu znajdują się ludzie.

Tak naprawdę pluskwy nie lubią brudu, który sprawia im problemy podczas przemieszczania się. Najczęściej pluskwy przynosimy przypadkiem, z domu, pracy, pociągu czy autobusu.

Ponadto niechciani goście mogą do nas przywędrować poprzez dziury w ścianach, szpary w drzwiach, uchylone okna czasami stanowią wystarczające zaproszenie. Tak samo używane meble, łóżka i materace, mogą nieść za sobą przykrą niespodziankę.

Niestety z roku na rok, pluskiew w polskich domach jest coraz więcej. Ma to związek z nieustannym rozwojem naszego kraju.

Pluskwa może wytrwać rok bez jedzenia!

Często przez długi czas nie jesteśmy świadomi, że żyjemy w jednym mieszkaniu z pluskwami. Pojedyncze osobniki żerują w nocy, a i my, nie będziemy się przejmować kilkoma bąblami na ciele. Często mylimy krostki z ugryzieniem komara czy meszki. Niestety to dopiero początek problemów, bo pluskwy rozmnażają się w zastraszającym tempie.

Pluskwy mogą produkować nawet trzy jaja dziennie. Ich dostrzeżenie graniczy z cudem - to mikroskopijne ziarenka przyklejone w zagięciach mebli, szparach. Jedna samica w ciągu swojego życia może złożyć nawet pół tysiąca jaj.

To właśnie główny powód, dla którego tak trudno pozbyć się szkodników. Nie jesteśmy w stanie zauważyć jaj, pochowanych w szczelinach. Dopiero, gdy zaczniemy natrafiać na martwe owady, dostrzeżemy problem. W takim momencie jednak prawdopodobnie całe mieszkanie jest już "zajęte". Częste sprzątanie tylko w niewielkim rozmiarze pomoże nam z nimi walczyć. Niestety bardziej przyczyni się ono do zacierania śladów szkodników.

Jednym wyjściem jest wówczas zastosowanie środków biobójczych przez naszą firmę. Niestety, jaja są odporne na takie metody, tak więc nawet po zabiegu, możemy dostrzegać nowe osobniki. W skrajnych przypadkach możemy spotkać się z koniecznością utylizacji mebli, łóżek, materacy, a nawet ubrań.

Jeśli zauważyłeś pluskwy we własnym domu nie wahaj się, zadzwoń i skorzystaj z naszej pomocy.

Wszyscy chcemy, aby nasze domy były wolne od szkodników, ale zwykłe chemiczne pestycydy dostępne w naszych sklepach są zbyt toksyczne i szkodliwe, aby można je było stosować w pobliżu domu, rodziny i zwierząt domowych. Jeśli te chemikalia mogą zabijać owady, z pewnością nie mogą być dla nas dobre i lepiej jest używać czegoś naturalnego i bezpiecznego, jeśli jest to oczywiście możliwe.

1. Karaluchy

Karaluchy to nie tylko obrzydliwe owady , ale mogą również przenosić bardzo szkodliwe choroby. Istnieje wiele produktów, które można kupić w sklepie, ale zwykle są one silnie toksyczne. Ta sztuczka jest bardzo tania i bezpieczna, a co najważniejsze, działa.

Pokrój jedną cebulę i dodaj jedną łyżeczkę sody oczyszczonej i umieść tę mieszankę w rogach domu. Stosuj go ponownie codziennie, a już wkrótce okaże się, że Twój dom jest wolny od karaluchów.

2. Kleszcze

Kleszcze mogą mieć bardzo różny rozmiar i kolor. Bardzo ważne jest, aby chronić siebie, swoją rodzinę i zwierzęta domowe przed tymi małymi okropnościami, ponieważ mogą one być bardzo szkodliwe, a czasem nawet śmiertelne. Jeśli nie lubisz nakładać chemicznych pestycydów na skórę lub sierść swoich psów, wypróbuj te naturalne i bezpieczne mieszanki .

Wymieszaj 20 kropli olejku eterycznego z geranium różanego, 10 kropli olejku z trawy słodkiej, 5 kropli olejku lawendowego, 5 kropli olejku cytronelowego lub cytrynowego i jedną łyżkę spirytusu i rozcieńczyć do 100 ml octem lub wodą i przenieść go do butelki z rozpylaczem. Dobrze wstrząśnij i spryskaj ubranie przed wyjściem na zewnątrz.

Psy wydają się być zawsze celem kleszczy, więc często sprawdzaj swojego futrzanego przyjaciela, szczególnie po spacerach po parku.

Wymieszaj 20 kropli różanego geranium i olejku eterycznego Pennyroyal z 2 łyżkami olejku migdałowego i nałóż kilka kropel na psa lub na jego obrożę.

Nie używaj go na kotach lub zwierzętach w ciąży.

3. Szkodniki ogrodowe

Mszyce, przędziorki i inne szkodniki ogrodowe mogą wyrządzić duże szkody w ogrodzie, a cały Twój wysiłek zostanie zrujnowany w mgnieniu oka. Oczywiście dostępnych jest wiele pestycydów, ale ich stosowanie może spowodować, że owoce i warzywa staną się niejadalne.

Wymieszaj 1/2 szklanki ostrej papryki z 1/2 szklanki czosnku lub cebuli i miksuj, aż zamieni się w pastę. Pastę wymieszać z 500 ml ciepłej wody. Pozostaw na 24 godziny w ciepłym miejscu, odcedź i spryskaj rośliny tym płynem .

4. Roztocza

Te mikroorganizmy są tak małe, że nie możemy ich nawet zobaczyć gołym okiem, ale niestety nie oznacza to, że nie ma ich w pobliżu. Żyją w kurzu domowym, wolą cieplejsze miejsca, a ich ulubionym jedzeniem są płatki skórne. Więc zgadnij, gdzie lubią być? Zgadza się, na twoim łóżku!

Chociaż roztocza nie gryzą, wielu specjalistów uważa, że ​​mogą powodować reakcje alergiczne i podrażnienia skóry. Nawet jeśli nie jesteś na nie uczulony, najprawdopodobniej wolałbyś nie dzielić swojego domu z tymi małymi owadami.

Wymieszaj 6 łyżeczek olejku eukaliptusowego z 1,5 łyżeczki płynnego detergentu do prania w 1 wiadrze wody i namocz rzeczy nadające się do prania - a następnie upierz jak zwykle. Wszystko, czego nie można myć, po prostu spryskaj i wytrzyj czystą szmatką. Jeśli nie lubisz zapachu olejku eukaliptusowego, możesz zastąpić go olejkiem z drzewa herbacianego, który jest równie skuteczny.

5. Wołki

Jeśli zostawisz w spiżarni niezamkniętą mąkę, płatki zbożowe lub ryż, możesz skończyć z tymi niechcianymi robakami w jedzeniu. Wołowce wolą zboża i nasiona, ale mogą również pojawiać się w mące, a nawet w mieszance na naleśniki. Z pewnością nie chcesz chemicznych pestycydów w pobliżu jedzenia, ale ta sztuczka może być dobrym rozwiązaniem.

Najwyraźniej wołki naprawdę nie lubią zapachu  liści laurowych ani goździków . Upuść goździk lub liść laurowy na jedzenie i wokół pojemników, aby trzymać je z dala od spiżarni.

Oczywiście metody te działają tylko w przypadku niewielkiej ilości szkodników. Jeśli jest ich więcej, nie obejdzie się bez profesjonalnej pomocy specjalistycznej firmy DDD. W takim przypadku serdecznie zapraszamy do kontaktu i darmowej wyceny naszych usług.

5 wskazówek dotyczących dezynfekcji w placówkach służby zdrowia

Dezynfekcja w placówkach służby zdrowiaŚwiat bezdotykowej dezynfekcji szybko się rozwija i dostępnych jest wiele nowych informacji. Nie wszyscy decydują się na używanie najnowszych narzędzi takich jak zamgławiacze czy opryskiwacze elektrostatyczne. W placówkach zdrowia jest to jednak bardzo ważnie. Nie ma jednego sprawdzonego i polecanego sposobu na odpowiednią dezynfekcję placówek ochrony zdrowia, jednak poniższe wskazówki powinny pomóc w pracy w takich warunkach.

Skorzystaj ze szkoleń

Nie każdy od razu rodzi się z umiejętnościami dotyczącymi obsługi poszczególnych narzędzi czy maszyn. Nie inaczej jest jesli chodzi o dezynfekcję, obsługę opryskiwaczy, zamgławiaczy czy ozonatorów. Aby Twoja praca w placówkach służby zdrowia była odpowiednia, a nie chcesz do tego celu zatrudniać zewnętrznych specjalistów, skorzystaj ze szkoleń, które w odpowiedni sposób przygotują Cię do pracy. Unikniesz dezinformacji i mylących podpowiedzi, które z pewnością spotkasz na Facebooku lub forach dyskusyjnych. Certyfikowane szkolenia firmy Ogólnopolskie Centrum DDD to  gwarancja uzyskania profesjonalnej i ekskluzywnej wiedzy oraz pełnoprawnego certyfikatu.

Tylko sprawdzone środki

Przekonaj się, że środek, którego użyjesz nadaje się do pracy w Twoim urządzeniu, a przede wszystkim będzie bezpieczny dla Ciebie i otoczenia. Producent sprzętu - opryskiwacza czy zamgławiacza, powinien dostarczyć listę bezpiecznych chemikaliów przetestowanych przez uprawnione do tego instytucje. To zapewni bezpieczeństwo pacjentów i innych osób znajdujących się w danej placówce. 

Dostosuj środek chemiczny do specyfiki dezynfekowanego obszaru

Na rynku znajdziemy przeróżne środki chemiczne. Ważne, aby dostosować go do obszaru, który będzie przez nas dezynfekowany. Istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że dezynfekcja tylko jednym środkiem może okazać się nieskuteczna. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można przypuszczać, że będzie konieczne zastosowanie co najmniej dwóch środków. Jeden środek może służyć akurat do pozbycia się konkretnego wirusa czy bakterii, który pojawił się w jednym ze skrzydeł szpitala, następnie należy jeszcze raz zdezynfekować powierzchnię ogólnym środkiem dezynfekującym.

Dezynfekuj zgodnie z protokołem

Jasny i łatwy do zrozumienia protokół pomoże zapobiec potencjalnym problemom. Oto kilka sugestii dotyczących nastawienia operatorów opryskiwaczy lub zamgławiaczy na sukces w opracowywaniu protokołu:

Jedna strategia oprysku/zamgławiania

Opieka nad ogrodem może być sporym wyzwaniem, nawet jeśli jest to mały ogród, ponieważ istnieje wiele różnych aspektów, na które należy zwrócić uwagę.

Jeśli nie masz drygu do tego typu działań, warto zatrudnić firmę ogrodniczą, jak np. https://zazieleniacze.pl, aby zaoszczędzić czas i odnowić ogród  lub podwórko. Ogrodnicy przywiozą własny sprzęt, aby wykonać wymaganą pracę. Ponadto często udzielają wskazówek dotyczących bieżących rozwiązań, dzięki którym Twój ogród będzie zielony i zdrowy.

Sześć najpopularniejszych usług ogrodniczych

Niezależnie od tego, czy jest to kilka metrów trawy, czy plany ekstremalnego labiryntu z żywopłotu, warto skorzystać z usług firmy ogrodniczej. Niektóre typowe usługi to:

Koszenie trawnika

Trawniki mogą szybko rosnąć, zwłaszcza gdy ostatnio padało, dlatego warto rozważyć regularne koszenie trawników. Pamiętaj, aby kosić, gdy trawa jest sucha i na odpowiedniej wysokości dla rodzaju trawy, w przeciwnym razie ryzykujesz zahamowanie wzrostu trawnika.

Pielenie

Chwast to każda roślina, która rośnie tam, gdzie nie jest pożądana i często konkuruje z innymi otaczającymi go roślinami. Pamiętaj, aby wyrywać chwasty za korzenie i zapobiegać spadaniu nasion na trawnik, aby zapobiec niepożądanemu odrastaniu.

Przycinanie

Przycinanie lub odcinanie zarośniętych lub martwych gałęzi z drzew, roślin i krzewów to świetny sposób na zachęcanie do wzrostu w ogrodzie i utrzymywanie go w porządku przez cały sezon.

Nawożenie

Nawożenie trawnika i ogrodu może sprawić, że rośliny i trawa będą wyglądały na zielone i żywe przez cały rok. To świetny sposób na wzmocnienie roślin przed szkodnikami i suszą oraz zachęca do wzrostu kwiatów, ziół i warzyw.

Ściółkowanie

Pokrycie gleby ściółką pomaga zachować wilgoć poniżej i poprawia stan gleby, prowadząc do silniejszych roślin, liści i kwiatów. Chochoł jest zwykle wytwarzany z materiałów organicznych, takich jak liście, zrębki lub kompost.

Architektura krajobrazu

Zastanów się nad dokładnym zaprojektowaniem krajobrazu, aby jak najlepiej wykorzystać przestrzeń na zewnątrz, instalując elementy wodne lub dzieła sztuki na zewnątrz oraz sadząc drzewa w przyjemny wizualnie i funkcjonalny sposób.

Logotyp Opryski 4 You

Wszystkie prawa zastrzeżone – Opryski4You.pl
Używanie i kopiowanie treści i zdjęć bez zgody właściciela jest ZABRONIONE i grozi skutkami prawnymi.
Opieka i pozycjonowanie: IT AGENCJA | STRONY WWW WARSZAWA

Polecamy: Verido.pl